Roger Nupie
onzichtbare verbintenissen
Paul Gellings, Joris Iven, Roger Nupie, Hannie Rouweler, Guy van Hoof.
Van
Roger
Nupie
werden
de
gedichten
Afscheid
en
de
cycli
Matières
en
Haar
handschrift
opgenomen.
Over
deze
laatste
cyclus
schreef
Floris
Brown
in de inleiding van deze uitgave:
Een
grootmoeder
zo
achteruit
te
zien
gaan
is
om
van
te
huilen
en
in
jezelf
te
sterven,
zoals
Roger
Nupie
dit
beschrijft
in
–
IV
–
“Haar
volvet
lichaam/
verschrompelde/
tot
een
klein
leed”
–
V
–
“Wreef
ze
zich/
de
huid,/
die
dunner
werd.//
Als
in
de
tuin,/
die
haar
wereld
was,/
de
bloemen
brandden/
Zag
zij de zon/ steeds vlugger/ ondergaan.” Een dichter die emoties in je wakker weet te maken. (vertaling: Hannie Rouweler)
Demer Press, 2011
Français
Suid Afrikaans
HEILIGDOM
Ik ben geen mummie,
geen leed van de wereld.
Wat gesluierd aan mij is,
is niet mijn gelaat.
Het is mijn geslacht,
dat nooit het ene of het andere is.
Als u mij de slaap ontsteelt,
mijn heiligdom, schaadt u de stilte.
Ooit neem ik u beet,
mijn klauwnagels in uw huid.
uit de cyclus
Matières
bij beeldhouwwerk van Brigitte Balhan
© Curieuse vrouw - Brigitte Balhan