SINT-JORISKERK Mechelseplein 22. Het begint hier in de 12de eeuw aan de overkant met een simpele kapel, die in 1326 door de voetbooggilde wordt uitgebreid met een koor en een toren tot een echte kerk. Rond 1500 wordt die nog mooier herbouwd aan deze zijde, maar met de ingang aan de westkant, zoals dat gebruikelijk is bij katholieke kerken en binnenin veel kunstwerken.Dat zien de Fransen die hier eind 18de eeuw binnenvallen. Ze nemen die kunst mee, sluiten de kerk in 1797 en verkopen het gebouw het jaar nadien. De koper moet van de Fransen de kerk slopen en dat gebeurt in 1800. Maar dan duikt in 1845 pastoor Jan Van Cauwenbergh op, die de grond en wat daar op staat weet te kopen, de huizen laat afbreken en architect  Léon Suys aantrekt om de kerk die je vandaag ziet te ontwerpen – met de ingang aan de oostzijde. Léon doet wat inspiratie op bij de Saint-Clothildekerk in Parijs en zo ontstaat hier vanaf 1848 een neogotische hallenkerk, waarbij de drie beuken binnenin even hoog zijn. De toren heeft Léon niet meer zelf kunnen bouwen, want hij krijgt ruzie met de aannemer en zijn opdrachtgevers en wordt in 1852 ontslagen. En dat nog wel als zoon van de bekende Tilman François Suys en tijdens zijn eerste eigen project! Dankzij Heliodore Leclef, die vanaf 1857 het werk overneemt, raakt Sint-Joris toch voltooid. Maar pas in 1874 is hij echt af. Voor wie binnen geraakt Laat je overweldigen door de wandschilderingen die  Godfried Guffens en Jan Swerts tussen 1858 en 1871 maakten op het thema Strijdende – Lijdende – Triomferende Kerk. In het kerkschip veertien scènes uit het leven van Christus, in het koor rond Christus Pantocrator (heerser over hemel en aarde) zijn ouders, apostelen, evangelisten en uiteraard Sint-Joris, al wordt tegenwoordig sterk getwijfeld aan het bestaan van de drakendoder. De Antwerpse kopergieter  Lambert Van Rijswijck heeft gezorgd voor een graflegging, communiebanken en de kruisweg in verguld koper. Houtsnijwerk van  François en Louis Durlet zie je aan de preekstoel uit 1867 en Joris te paard daaronder is van  Joseph-Jacques Ducaju. Uit de vroegere kerk zijn nog enkele houten beelden bewaard, zoals een Madonna met Kind uit 1592, die nog door landvoogd Alva in de intussen verdwenen citadel is geplaatst. Al die pracht en praal wordt overgoten door gekleurd licht, dat door de glasramen van  Jean-Baptist Capronnier valt, waarop een hele plejaden van religieuze personages staat afgebeeld, van koning David tot Willibrordus. Jawel, bij de lange missen van vroeger had je als kind wat te bekijken.  Bekijk desgewenst deze (wel als mogelijk onveilig vermelde) video op studiovr.pl./spacery-wirtualne/Sint_Joriskerk/