Patrick Cambien presenteert in het fotoboek The Joy of Imaging een ruime keuze uit zijn analoog fotowerk van de periode 1969-2002. In de uitgave is slechts één tekst opgenomen: het gedicht dat Roger Nupie schreef bij een foto van soldatengraven in het militair kerkhof in Poperinge. Cambien en Nupie werkten al eerder samen voor Drie bij vijftig, een foto- en poëzieuitgave als verjaardagsgeschenk voor Annemie Massant:  nupie_driebijvijftig.html

De fotograaf is een verslaggever, een detective in het landschap, een speurder naar lichtvelden tussen twee eeuwenoude bomen in. En zie: hij kiest er acht uit een rij die eindeloos is. Hoe het landschap een wilg wordt die treurt en zilver de armen spreidt over de spierwitte graven van soldaten. Acht, om en bij de achttien, onze jongens, die elk een moeder en een lief hadden die nooit antwoord kregen op hun brieven Die nu gebeiteld staan in het witste licht: het verblindend licht, het zinderend licht, het uitdovend licht, het machtig licht, - het licht dat nog even acht jongensharten oplicht. Hun licht ging uit voor u en mij voor eeuwig geflitst vanwege te zwak bevonden en ach veel te jong voor wat en wie dan ook. Nog even flitsen namen en jaartallen aan en dan: - voor eeuwig uit.

Lijssenthoek Military Cemetery, Poperinge, Belgium - August 2000 © Patrick Cambien