Vanaf het eerste moment dat ik grafisch werk zag van Lieve Pettens, groeide bij mij de wens ooit eens met haar te kunnen samenwerken. Onze eerste samenwerking kwam van haar: of ze fragmenten uit mijn dichtbundel Abrikozen voor Ali mocht verwerken in haar grafiek. Zij stond erop dat ik het tot stand komen van die werken zou volgen en ik ging haar geregeld bezoeken in haar atelier, waar we veelvuldige gesprekken voerden, over de tijd, het leven, de angst letterlijk en figuurlijk de weg kwijt te raken, dingen te vergeten. De basis was gelegd voor wat zou uitgroeien tot Versteend, verstild: stilstaan bij het moment in het leven waar we beland waren, terugblikken, relativeren en de toekomst tegemoet zien. Haar echtgenoot Cyrille Hendrickx kon overtuigd worden om voor het eerst zijn keramiek te exposeren en deel te nemen aan dit tentoonstellingsproject dat in september 2013 werd voorgesteld in de Sint-Jozefskapel in Brasschaat. De gedichten die ik schreef bij deze samenwerking werden gebundeld in de uitgave  Versteend, verstild . André Bongers maakte voor deze editie foto’s van het werk van beide kunstenaars. BERT BEVERS OVER VERSTEEND, VERSTILD Dertig jaar geleden is het ondertussen al dat Roger Nupie als dichter debuteerde. In 1983 zag zijn Ivoren weemoed het licht in de fameuze Contramine-reeks. Sindsdien verschenen bundels als Niets is aanweziger dan (1989), Zo verander je van lichaam (1993) en Abrikozen voor Ali (2005). Nupie werkt graag samen met anderen. Zo schreef hij met Susan Birkeland, Job Degenaar, Peter Holvoet-Hanssen, Clara Hsu, Devorah Major, Annie Reniers, Annmarie Sauer, Fred Schywek en Bart Stouten het gezamenlijke Global Night Car (2012). lees meer  http://mededelingen.over.blog.com/

VERZOEN Hij legt de mazen van de hersenen bloot, zij verschuift het beeld, verzoent zich met de tijd. Hoor hoe de taal hun beeld versteent, toedekt met de mantel der herinnering. In de verte: licht, nu en overal, en de weerga, de weerga van het water.

VERSTIL Verstil de herinnering, versteen het beeld. Hoor hoe de stilte het beeld verstilt. Maak het beeld zacht, en de herinnering, want: wie zacht is, zal zegevieren. Laat het stof gaan liggen. Wie het broze verbrijzelt, het nietige verstrooit, vreest de duisternis niet. Het licht schijnt overal.