12 gedichten bij 12 afbeeldingen van kunstwerken. Werk van zes dichters tevens beeldend kunstenaars: Mark Meekers, Xtine Mässer, Roger Nupie, Willie Cools, Guy Commerman & Hannie Rouweler. In deze uitgave treedt Roger Nupie voor het eerst met zijn plastisch werk naar buiten. Hij schreef er gedichten bij, opgedragen aan Gregory Frateur (Dez Mona), met wie hij aan een gospelproject werkt, Stemmen op God. Demer Uitgeverij, 2010.

NOBODY KNOWS THE TROUBLE I’VE SEEN Ik ween & klaag, buig & dwaal, draag uw slavenketenen. Niemand kent mijn lijden, niemand kent mijn lot. U roofde mij weg uit mijn land, ontnam mij mijn naam. Ik ben als een kind zonder moeder, ver van huis. Maar eens verandert de maan in bloed, zal deze oude wereld wankelen. De hel is diep, de hel is wijd, maar de wateren zullen wijken. 40 dagen & 40 nachten zal het regenen. Slavendrijvers roeien in het wilde weg. Probeerden ze te zwemmen, dan zwemmen ze nu nog. Deze wereld is niet mijn thuis. Ik ben alleen op doorreis. Laat me knielen, het brood breken, mijn blik gericht op de rijzende zon. Mijn naam is geroepen. Mijn huis is aan de overkant.

FREE AT LAST Op een heldere morgen krijg ik vleugels, een kroon met sterren, een gouden harp en zeil ik door de lucht op weg naar het beloofde land. Ik volg de ster tot ik de vallei bereik waar mijn ziel tot rust komt. Spoedig komt er een eind aan de beproevingen van deze wereld. Ik was blind maar zie nu weer. Genade, hoe zoet uw klank, die een wrak redde als ik. Straks ben ik verlost van alle pijn. Niet iedereen die erover praat zal er heen gaan. Hoor hun stem: Als gij voor mij uw doel bereikt, zeg mijn vrienden dat ik kom. Ik bereik de overkant. Mijn ziel is u ontglipt. Met bloed schrijf ik mijn naam in het boek des levens. Goed nieuws: ik zal niet meer sterven. Ik laat het licht over de wereld schijnen.