Michaël Van Caeneghem
vier reflectieve gedichten
Vier gedichten rond het thema Reflectie, opgenomen in het literair magazine Po-e-zine editie 16/2020.
Poging
neen, verzen zullen u niet helpen
als het zover is, dan schieten woor-
den schromelijk tekort, zoals men
zegt, dan is stilte alles wat nog rest
en ook dat is maar een citaat. er
staat geschreven en er wordt verteld
om niet gelaten de laatste nacht
in te gaan, maar om zich woest te ver-
zetten tegen het uitdovende
licht..een regel in een, voor de rest,
voortreffelijk gedicht, niet meer dan
woorden, gerangschikt in de voor de
vorm, onvolmaakt sonnet, een poging
tot van een dichter teneinde raad.
Saudade
toen
muziek
zich nog in heggen
en struiken verstrikte
zich rond telefoon-
en lantaarnpalen verknoopte
spaghetti confetti
tape salade
van vlijtig geregistreerd
radioplezier
toen
stuk gerukte liefde
zich nog door potlood
of ballpoint liet herstellen
de doden ongekend
ver van je bed paradeerden
toen al
verlangden we
naar een onbestorven speeltijd
in een onbestreden landschap
Perceptie
zijn wij enkel wat we zien
of hoe wij worden gezien ?
zijn wij daarom meervoudig
maar ondeelbaar ?
ondeelbaar maar enkel
hoe wij willen worden gezien ?
Deurklink
hoe luider ik beweer
dat een deurklink
onderwerp
van een gedicht kan zijn
hoe luider
een dichtslaande deur
klinkt
cover editie XVI