Michaël Van Caeneghem
na de bom
Na de Bom,een cyclus van drie gedichten: Anaconda, Wolken en het hier geplaatste Nu de Goden dronken zijn.
Ze werden opgenomen in het Devant - Garde tijdschrift Mefisto, jaargang 2 nummer 6.
nu de goden dronken zijn
en de mensen te verwaarlozen
nu kontinenten verder uit elkaar drijven
en gebergten genadeloos worden afgeplat,
nu kleuren weer grenzen zijn
en ideeën ekskuses,
nu kogels en vuistslagen de taal verstoten
en miljoenen stemmen nog eenzamer huilen,
nu diktators en generaals met velen zijn
en dichters en zangers en arbeiders en vrouwen met te
weinig
nu arbeid een repressiewapen is
en eindeloze rijen eindelozer zijn,
nu kollektebussen met meelij worden gevuld
en solidariteit een verdachtmaking is,
nu sterven rechtvaardig is
en geboorte onverantwoord,
nu het laatste oordeel een vergissing zal zijn
en japanse trommels monotoon om vrede bidden,
nu ik een laatste maal de schreeuw bekijk
en nog alleen vandaag een held kan zijn,
nu ledig ik de kelk
opdat ik als de goden zou zijn.
Tekening uit ‘Gesneuvelde Landschappen 1914-1918’ van Omar Van Meervelde.