poes zag je hoe soepel de poes tussen stoelpoten en mensenbenen richting voedsel laveerde twistgesprekken negerend aan deze tafel over desiderata voor het kerstdiner terwijl onze stigmata voortdurend bleven bloeden? hoe zonder vragen zij in stilte haar weg vond in deze kamer vol van ons enigmatisch geformuleerd geleuter over besognes en slecht verteerd verleden? alleen hier en nu zonder ooit is haar genoeg geen dode talen heeft zij nodig om te zijn wie zij is: gewoon een poes of liever nog kat want ook aan haar koosnaampje heeft zij vanzelfsprekend lak.