Cel Overberghe oermoeder

Oermoeder De oudst gekende volkeren aanbaden geen van baard en lul voorziene schepper, maar een Moeder, een Oermoeder zoals wij dat vandaag noemen. Met recht en rede zou ik zeggen. Courbet zat er niet veel naast toen hij l’Origine du monde schilderde. Niet voor niets zijn er zoveel Maria aanbidders, maar die had op haar beurt een moeder en was dus niet “De Moeder “ van ons allen. Niet dat ik in sprookjes geloof, maar een Oermoeder komt véél dichter bij wat wij ons voorstellen als oorsprong van de mensheid. Geen in woede uitbarstende brulaap, die eens vlug het licht van het donker wil scheiden! Maar een moeder, die vol goedheid de eerste mens baarde. De weg waarlangs hij naar beneden schoof was geen bliksemschicht maar een satijnzachte vagina en het was Moeder Natuur die hem verzorgde. Dit lijkt mij als verhaal voor een ongeletterde véél geloofwaardiger dan een met spierballen rollende en met de dood dreigende bodybuilder die zogezegd heel de Schepping klaarspeelde op een week tijd. Daarom zijn ze in de Hemel nog altijd niet opgehouden met lachen.