Emiel Willekens (1922-2009) was o.a. directeur van de Stedelijke Bibliotheken van de Stad Antwerpen, directeur van de Middelbare School voor Opleiding van Bibliotheek-, Archief- en Museumpersoneel van Antwerpen en conservator van het Archief en Museum voor het Vlaamse Cultuurleven (AMVC) Van 1990 tot 1994 was hij voorzitter van de VVL (Vereniging van Vlaamse Letterkundigen). Hij debuteerde als dichter in 1963 met de bundel ”Fotogrammen” (bekroond met de Poëzieprijs van de Provincie Antwerpen). Later verschenen de bundels “De Archaïsche Glimlach”, “Ter wille van Lore”, “In het licht van Kreta”, “Randschrift”, “Langs deze weg” en “Behuizing/ Bewoording”. Roger Nupie schreef ter gelegenheid van de 80ste verjaardag van Emiel Willekens het gedicht “ Nachtfeest ”, met samples uit het werk van Willekens. Met hartelijke dank aan  Rose Vandewalle voor het ter beschikking stellen van het fotomateriaal.

NACHTFEEST voor Emiel Willekens, tachtig lentes Van bossen en baaien, dieren en dingen weet hij de woorden; van taal en teken, wijkende wateren de wijs. Op deze dag dat de woorden maar wat dartelen zingt de jongen die hij gebleven is over hoe mooi de wereld uitgemeten ligt in dit ogenblik. Hij, die overal elders heel anders had willen wezen: blond, pienter, gespierd, een durver. Hij, die het vergetene zocht in de tijd toen de dieren nog spraken, behoeder en bewaker van veldtekens en verhalen, momenten en landschappen waarvan hij schrander de namen verandert. Hij kent de raadsels, de geheimleer van vuur (is warmte, is licht). Hij weet waarom herinnering soms een vijver wordt genoemd, hoe zijn kleinste witste ik veranderde. Zie: zijn archaïsche glimlach. Kom, nachtwandelaar, in deze lichtverteerbare zomer, kom op dit balkon vol baldadig zonlicht. Zie: daar liggen de duinen! Zolang als wij u gadeslaan gaat er iets eeuwigs werken. Uw nachtfeest gaat vrolijk door.