Een grisaille of grauwschildering is een schilderstuk dat is gemaakt met witte, zwarte en neutraal-grijze of kleurgrijze verf. Het woord komt van het Franse woord 'gris', grijs. Veelal wordt de suggestie
gegeven, dat het om halfverheven beeldhouwwerk gaat, van brons of wit marmer. Op die wijze gebruikt, is het dus een soort gezichtbedrog. Je ziet het bijvoorbeeld boven binnendeuren of in schijnbaar
aanwezige nissen, die dan meegeschilderd worden. Dit soort grisaille wordt ook wel camaïeu genoemd, naar het Oud-Franse woord voor camee.
Sinds de 15de eeuw wordt deze techniek toegepast op paneelschilderijen. In de 17de eeuw waren grisailles populair in Nederland, in de 18de eeuw in Frankrijk. In Nederland wordt ook de term witje
gebruikt, naar de aldaar bekende 16de-eeuwse grisailleschilder Jacob de Wit (1695-1754).
Bij glasschilderingen gaat het ofwel om een techniek om met speciale verf schaduwen te leggen, ofwel om glasschilderingen waarbij naast grisaille-tinten nog zilvergeel is gebruikt, dat het glas in de
massa kleurt na het bakken.